Bart Van Den Bossche

Lol in Mol

Ik trek met mijn gitaar
Door dit kleine vlakke land
Zolang ik maar kan zingen
Is er echt niets aan de hand
Want lig ik in mijn bed
En ben ik veertig graden ziek
Ik ben op slag genezen
Als ik denk aan muziek

Het is het beste middel
Tegen stress of tegen pijn
Ik zing gewoon mijn liedjes
Waar ik ook mag zijn

Ik heb gezongen in Drongen
Gedanst in Ranst
Ik had plezier in Lier
Ik had lol in Mol
Veel galm in Zwalm
En zeer in Peer
Ja, met mijn muzikanten
Ga ik telkens weer te keer

Waar ik ook mag spelen
In een zaal of in een tent
Het heeft echt geen belang
Of iemand mij daar kent
Staan ze op de tafels
Gaat de massa uit de bol
En klinkt uit alle kelen
Long live Rock 'n Roll

Popmuziek of Zydéco
Het doet er echt niet toe
Zolang ik maar kan zingen word ik
Nooit of nimmer moe

Ik heb gezongen in Drongen
Gedanst in Ranst
Ik had plezier in Lier
Ik had lol in Mol
Veel galm in Zwalm
En zeer in Peer
Ja, met mijn muzikanten
Ga ik telkens weer te keer

De drummer is geen neger
Maar een blanke afrikaan
De pianist is stoned
Kan niet meer op zijn benen staan
De bassist heeft blaren
Door het trekken aan zijn snaar
De gitarist ziet niets meer
Door zijn veel te lange haar

Maar dat kan mij niet schelen
Als ze spelen zijn ze groot
En als ik niet mag zingen
Dan ga ik liever dood

Ik heb gezongen in Drongen
Gedanst in Ranst
Ik had plezier in Lier
Ik had lol in Mol
Veel galm in Zwalm
En zeer in Peer
Ja, met mijn muzikanten
Ga ik telkens weer te keer

Ik heb gezongen in Drongen
Gedanst in Ranst
Ik had plezier in Lier
Ik had lol in Mol
Veel galm in Zwalm
En zeer in Peer
Ja, met mijn muzikanten
Ga ik telkens weer te keer

Ik ga tekeer, telkens weer
Telkens weer
Ik heb gezongen in Drongen
Ik heb gedanst in Ranst
Ik had lol in Mol
En zeer in Peer
Ja, met mijn muzikanten
Ga ik telkens weer te keer

© Copyright Van Den Bossche