Boudewijn de Groot

De vrienden van vroeger

't Is eindelijk een feit, ik weet ik ben volwassen
Ik moet nu op gaan passen met werk en geld en tijd
De jaren zijn voorbij van luieren en leren
Onschuldig potverteren, beschonken zijn en blij

Ik heb een vrouw en kind, een doel om voor te leven
Maar gisteren dacht ik even, waar is m'n beste vriend
Met wie ik indertijd het leven attaqueerde
En Franse thema's leerde en met dezelfde spijt

Het meisje heb gekend dat onze harten roofde
En zich daarna verloofde met een derdejaars student
Die jongen uit m'n klas die ouder was in jaren
En daardoor meer ervaren, van wie dat boekje was

Dat later op een dag door vader werd gevonden
Waarin die plaatjes stonden waarop je alles zag
De vriend die alle pret en zorgen met me deelde
De stoerheid die we speelden, de eerste sigaret

De eerste kuise zoen gekregen van een meisje
In ruil voor 't choco-ijsje, waarvoor ze het wel wou doen
De vrienden uit die tijd, waar zijn ze nu gebleven
En soms denk ik wel even, raakte ik mezelf soms kwijt

De onschuld van een kind alleen te zien wat waar is
Wat vriendschap voor elkaar is, terwijl je later vindt
Dat alles anders is dan vroeger in je dromen
Niets is ervan gekomen, zo heb je je vergist

Ook ik heb vroeg of laat dat liedje wel gezongen
Van beste brave jongen, maar met een hart vol haat
Waar zijn m'n vrienden heen die ik moeiteloos vertrouwde
Op wie ik dromen bouwde 'k ben nu helaas alleen

Omdat ik nu wel weet, je kunt op niemand bouwen
Je kunt geen mens vertrouwen, dus droom ik maar
Dus droom ik maar en vergeet

© Copyright De Groot - Nijgh