Sabien Tiels

Ondersteboven

Liefde is blind
Zei m'n moeder me, toen was ik een kind
Ik geloofde echter niet wat ze zei
Want ik had jou voor mij
'k Voelde me zo blij

Zij had gelijk
Als ik nu in het verleden kijk
Nee jij, je gaf nooit echt om mij
De woorden die je zei
Waren enkel schijn

Ik ben echt ondersteboven
Waarom moest ik je geloven
Hij is niet de ware voor jou
Is wat ik niet horen wou
Ik dacht dat het kon

Ik ben echt ondersteboven
Hoe kon ik jou ooit geloven
Goede raad nam ik niet aan
Ik zou er boven staan
Wat was ik toch dom
Ik dacht dat het kon

Je wilde meer dan een zoen
Dacht echt dat ik alles voor je zou doen
Iedere keer vroeg je iets meer van mij
Tot ik een keer stop zei
En alles was voorbij

Wie ik nu haat dat ben jij
Ja de woede, die verdrijft nu m'n pijn
Nu loop je daar met haar hand in hand
Straks staat ze aan de kant
Achter mij in de rij

Ik ben echt ondersteboven
Waarom moest ik je geloven
Hij is niet de ware voor jou
Is wat ik niet horen wou
Ik dacht dat het kon

Ik ben echt ondersteboven
Hoe kon ik jou ooit geloven
Goede raad nam ik niet aan
Ik zou er boven staan
Wat was ik toch dom
Ik dacht dat het kon

Ik dacht dat het kon
Ik dacht dat het kon
Ik dacht dat het kon
Ik dacht dat het kon

© Copyright Tiels