Walter De Buck

Ge zegt dat ge mij nodig hebt

Ge zegt dat ge mij nodig hebt
Zonder mij niet kunt leve
Ge zegt da de u allene voelt
Niemand u iets wil geven
Maar als ik u een liedje zing
Kunde mij den tekst niet vergeve

Ge zegt mij dat ge honger hebt
Dade niets hebt om t' eten
Dat alle mensen 'tzelfde zijn
Dat ge altijd wordt vergeten
Maar als ik u nen appel geef
Gadem met d' anderen meten

Ge zegt mij dat 't zo moeilijk is
Te peizen en te weten
Dat iedereen zijn waarheid heeft
De wijsheid is versleten
Maar datgene dad' eigenlijk zoekt
Dat zijd allang vergeten

Ge zegt, ge zegt, ge zegt altijd
Maar g' hebt niets te vertellen
Ge wilt allene uw eenzaamheid
Een klein beetje uitstellen
En als ik u mijn vriendschap geef
Tons grijpte naar mijn leven

Tons toont ge wa dad eigenlijk zoekt
De grond van al uw streven
Veel meer te zijn dan iedereen
Mijn nederlage beleven
Maar wie is sterk en wie is zwak
't Antwoord kan ekik niet geven

Dus laat mij maar langs mijne kant
Mijn eigen leven leiden
We zijn hier al in 'tzelfste land
Ge moet niemand benijden
Want iedereen die zingt zijn lied
Soms triestig en soms blije

En ik zing hier mijn droevig lied
Voor dove en voor stomme
Maar 'k geve water aan elke plant
In d' hope van de blomme
Misschien da 'k later nog zelf in nood
Bij u om raad zal komen

© Copyright De Buck